15
sie-2015

O doświadczeniach z wakacyjnego stażu za granicą

O tym, w jaki sposób wakacyjny staż zagraniczny wpłynął na dalsze życie Kasi z Twins oN Tour

Najbardziej niezmiennym i ważnym pytaniem życia jest: co robisz dla innych?
– Martin Luter King

W życiu każdego człowieka przychodzi moment zadumy nad celem obranej drogi egzysteencji. Na przestrzeni czasu klarują się nasze aspiracje i marzenia. Moja pielgrzymka trwała długo. Musiałam przemierzyć tysiące kilometrów by wreszcie – z dala od domu – gdzieś na granicy Ugandy i Rwandy znaleźć odpowiedź na nurtujące mnie pytania i jedną, uniwersalną prawdę o sensie istnienia.
Prawdziwie świadome decyzje, które miały kluczowe znaczenie dla późniejszego dorosłego życia rozegrały się w klasie maturalnej. Wtedy zdałam sobie sprawę, że powinnam wziąć sprawy w swoje ręce i że najważniejsze decyzje w życiu muszę podjąć samodzielnie. Zdecydowałam się aplikować na studia oferowane przez krakowską Akademię Górniczo-Hutniczą. Wybrałam kierunek: Inżynieria Środowiska. Po roku zaczęłam tam także drugi fakultet – Budownictwo. Rozpoczęcie studiów było możliwe tylko dzięki własnemu uporowi, ambicjom i stypendium pomostowemu, które na pierwszy rok nauki otrzymałam za wysokie wyniki egazminu maturalnego, a w latach kolejnych – za wysoką średnią ocen za wyniki w nauce.
Pochodzę z małego miasta i mam dużą rodzinę. Moi rodzice są już na emeryturze, a oprócz mnie studiuje również moja siostra bliźniaczka. W tamtej sytuacji niemożliwym było kontynuowanie edukacji bez pomocy materialnej. Miałam dużo szczęścia, że otrzymałam możliwość walczenia o stypendium i spełnienia swoich marzeń o wymarzonych studiach. Dzisiaj jestem już inżynierem środowiska, a w przyszłym roku zdobędę kolejny tytuł inżyniera budownictwa.
Jednak studia nie powinny być celem, a jedynie środkiem. Moim celem jest zdobycie pracy, dzięki której będę mogła pozostawić po sobie pewien znaczący ślad mojej aktywnej działalności, ciężkiej pracy i ambicji. Takiej, która nie będzie tylko powielaniem określonych schematów, ale kreatywnym tworzeniem. Chciałabym, by efekty moich działań choćby w małym stopniu mogły przyczynić się do rozwoju nauki i świadomości przyszłych pokoleń.
W zeszłym roku udało mi się wyjechać na staż, który odbywał się we francuskim instytucie badawczym L’Institut National de l’Environnement Industriel et des Risques w Nancy i był związany z badaniami występowania tąpań z wykorzystaniem metod numerycznych w jednej z największych na świecie kopalni miedzi i srebra KGHM Polska Miedź w Rudnej. Dzięki odbytemu stażowi zdałam sobie sprawę, że chciałabym, by moja ścieżka zawodowa była związana z pracą badawczą. Muszę jednak znowu zaznaczyć, że nie byłoby to możliwe gdyby nie pomoc, której udzieliła mi tym razem Fundacja Edukacyjna Przedsiębiorczości przy współpracy z Fundacją Orange. Dzięki ich wsparciu mogłam wyjechać na staż ze stypendium. Po raz kolejny kieruję w ich stronę słowa mojej nieopisanej wdzięczności.

Studia były i wciąż są dla mnie czasem odkrywania siebie i poszukiwania własnej drogi. To dla mnie również okres rozwijania ciekawości poznawania świata. Prawdopodobnie to dało początek moim podróżom. W każdej wolnej od pracy czy studiów chwili biorę plecak i ruszam przed siebie. W swojej pielgrzymce przemierzyłam dziesiątki krajów: od Europy przez Azję po Amerykę Południową. Jednak to w Afryce odnalazłam siebie i zdałam sobie sprawę, że to pomoc drugiemu człowiekowi ma największy sens w życiu. Podczas mojego pobytu w pobliżu małego miasteczka Kabale w Ugandzie, miałam styczność z ludnością plemienia Batwa (Pigmejowie). Urzekł mnie sposób życia i mentalność ludzi, którzy jeszcze do niedawna koczowali w afrykańskiej puszczy z dala od konwenansów współczesnego świata. Gdy w 1992 roku Ugandyjski rząd wprowadził surowe prawa ochrony Goryli Górskich, Pigmejowie zostali wypędzeni z afrykańskiej puszczy i musieli nauczyć się życia w społeczeństwie. Do dnia dzisiejszego niewiele się jednak zmieniło. Plemiona Batwa nie znają edukacji, nie posiadają także podstawowych umiejętności, które mogłyby zapewnić im pracę i pożywienie. Po powrocie z Afryki zrodził się w mojej głowie pomysł pomocy tym ludziom. Dzisiaj przy wsparciu moich przyjaciół z Afryki organizujemy zbiórkę pieniędzy na wybudowanie szkoły dla dzieci z plemion Pigmejów w Ugandzie. Kiedyś i mnie udzielono pomocy dając możliwość edukacji, która otworzyła mi możliwości na świat i poszerzyła świadomość. Dziś ja swoim zaangażowaniem i pracą chcę pomóc pigmiejskiej ludności stwarzając im możliwość edukacji i lepszego życia. Twierdzę, że każdy powinien otrzymać możliwość rozwoju, bo tylko w taki sposób możemy stawać się lepszymi ludźmi. By pójść dobrą drogą, oprócz chęci i możliwości, trzeba kierować się właściwymi drogowskazami, jakimi są niosone przez edukację wiedza oraz mądrość. Ludziom, których spotkałam w Afryce, brakuje nie tylko szkół, podręczników, czy nauczycieli, ale przede wszystkim świadomości, że mogą życ być inaczej, lepiej. Świadomości, że nie muszą głodować, ani spać w rozsypujących się szałasach. Chciałabym spłacić swój dług wdzięczności, by tak jak ja uwierzyli, że mogą robić rzeczy wielkie.
Teraz już wiem, że nie ma na świecie większego wyzwania niż umiejętność obcowania z drugim człowiekiem w relacji opierającej się na prawdzie i miłości. Nie istnieje nic piękniejszego i trudniejszego zarazem. Można posiadać największe bogactwa, mieć pracę marzeń, realizować się prywatnie i zawodowo, ale nic nie da większej satysfakcji niż budowanie trwałych i szczerych kontaktów opartych na wzajemnej wdzięczności i chęci niesienia bezinteresownej pomocy. Prosty uśmiech w odpowiedzi za okazaną pomoc, to najpiękniejszy prezent, jaki można otrzymać. Tylko życie poświęcone innym warte jest przeżycia.

kasia kowalczyk twins on tour dos
Tych, których interesują staże zagraniczne polecam artykuł opisujący moje doświadczenia z międzynarodowego instytutu badawczego w Nancy we Francji. W artykule podpowiadam również jak wyszukać najbardziej odpowiednią praktykę dla siebie, które kraje są bardziej przyjazne zagranicznym studentom oraz co robić, kiedy już uda się zapałać na wyjazd zagranicę.

Esej zajął III miejsce w konkursie organizowanym przez Fundację Edukacyjną Przedsiębiorczości dla stypendystów programu stypendiów pomostowych wszystkich edycji.

Kasia
Studentka Budownictwa na AGH, pasjonatka wspinaczki i fotografii; francuskojęzyczna strona duetu. Bez pamięci zakochana w Afryce, fascynatka Teorii Wielkiego Wybuchu.

19

 likes / 0 Komentarze
Poleć ten post:

Archiwum

> <
Jan Feb Mar Apr May Jun Jul Aug Sep Oct Nov Dec
Jan Feb Mar Apr May Jun Jul Aug Sep Oct Nov Dec
Jan Feb Mar Apr May Jun Jul Aug Sep Oct Nov Dec
Jan Feb Mar Apr May Jun Jul Aug Sep Oct Nov Dec